- kök
isim, bitki bilimi Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm
- kök
isim, müzik Sazı kurmaya yarayan burgu
- öz
isim, felsefe Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı"Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti." - H. Taner
- öz
sıfat Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan"Size öz evladım gibi davranacağım." - A. Kulin
- öz
isim Dere, çay
- can
isim İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
- adam
isim İnsan
- temel
isim Bir yapının toprak altında kalan ve yapıya dayanak olan duvar, taban vb. bölümlerinin tümü"Evin temelleri sökülüyor gibi sarsılıyor." - H. E. Adıvar
- gönül
isim Sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı"Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi." - O. S. Orhon
- ruh
isim Dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin, can kuşu
- kişi
isim Kadın veya erkeğe verilen genel ad, şahıs, zat, nefer"Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim." - A. Kutlu
- şahıs
isim Kişi"Yazılarınız da şahıslarınız da birbirine benzemez." - P. Safa
- kimse
zamir Herhangi bir kişi, kim olduğu bilinmeyen kişi"Kimsenin girdisi çıktısı, alacağı borcu ile uğraşmak istemiyordum." - N. Cumalı
- duygu
isim Duyularla algılama, his"Bitkilerde duygu var mı?"
- nüve
isim Bir şeyin özü
- canlılık
isim Canlı olma durumu
- tin
isim, ruh bilimi Ruh
- hissiyat
isim Duygular, sezişler"Üç senedir günü gününe hissiyatımı yazıyorum." - Ö. Seyfettin
- maneviyat
isim Maddi olmayan, manevi şeyler"Maddi faydalar temin etmeyen zaferin maneviyatıyla övünmekten ne çıkar?" - H. R. Gürpınar
- ruh can
- ruh, tin, can, öz, esas, temel direk, ruh, canlılık, kişi, kimse, soul, simge, zencilere ait, zencilerle ilgili
