- ilk
sıfat Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı
- baş
isim, anatomi İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser"Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı." - N. Cumalı
- baş
isim Çıban
- başlangıç
isim Bir iş, bir dönem, bir hayat vb.nin ilk bölümü"Hayatın başlangıcı gibi sonu da bir ninni, masal ve uyku ihtiyacını duyuyor." - A. Ş. Hisar
- başlangıç noktası
isim Bir işin veya şeyin başladığı yer
- köken
isim Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe"Yazının kökeni resimdir."
- kaynak
isim Bir suyun çıktığı yer, kaynarca, pınar, memba, göz"Sonra yavaşça kaynağa doğru eğildi." - Y. K. Karaosmanoğlu
- başlama
isim Başlamak işi
- esas
isim Bir şeyin özünü oluşturan ana öge, temel
- menşe
isim Başlangıç, bir şeyin çıktığı yer, köken, kaynak, sebep"Yeter ki marazın menşesi anlaşılmış olsun." - A. Gündüz
- mebde
isim Baş, başlangıç
- iptida
isim Başlangıç
- bidayet
isim Başlama, başlangıç"Sevdasını, bidayette kıyısından köşesinden paylaşırken, zamanla tamamen sahiplenmiş." - A. İlhan
- başlayış
isim Başlama işi
- başlanan
- başlangıç, başlangıç çekidi, köken
