- toplum
isim, toplum bilimi Aynı toprak parçası üzerinde bir arada yaşayan ve temel çıkarlarını sağlamak için iş birliği yapan insanların tümü, cemiyet"İlkel toplum."
- halk
isim Aynı ülkede yaşayan, aynı kültür özelliklerine sahip olan, aynı uyruktaki insan topluluğu, folk"Türk halkı."
- halk
isim Yaratma
- topluluk
isim Nitelikleri bakımından bir bütün oluşturan kimselerin hepsi, toplum, camia, cemiyet"Bu müşterek duygu ve anlayış birçok zevkleri birleştirir ve bir topluluk meydana getirirdi." - A. Ş. Hisar
- belediye
isim İl, ilçe, kasaba, belde vb. yerleşim merkezlerinde temizlik, aydınlatma, su, toplu taşıma ve esnafın denetimi gibi kamu hizmetlerine bakan, başkanı ve üyeleri halk tarafından seçilen, tüzel kişiliği olan örgüt, şehremaneti
- cemiyet
isim Dernek"Gazi'nin reisliği altında bir Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti var." - E. İ. Benice
- amme
isim Kamu
- cemaat
isim, din b. (***) Bir imama uyup namaz kılan kişiler
- camia
Bir birlikteliği, topluluğu, zümreyi belirtmek için kullanılır
- ortaklık
isim Ortak olma durumu, iştirak, müşareket, şeriklik"Dil birliği, anlaşamamak yüzünden doğabilecek ayrılıkların karşılıklı düşmanlıkları giderebileceği bir ortaklık tabanıdır." - N. Uygur
- kamu
isim Halk hizmeti gören devlet organlarının tümü
- ahali
isim Aralarında aynı yerde bulunmaktan başka hiçbir ortak özellik bulunmayan kişilerden oluşan topluluk, halk"Mevsim daha Boğaz'ın bütün ahalisini toplayamamıştır." - A. Ş. Hisar
- ümmet
isim, din b. (***) Hz. Muhammed'e inanarak, onun yaptıklarını ve söylediklerini uygulayarak çevresinde toplanan Müslümanların tümü
- derneşim
- halk, toplum, topluluk, ortak iyelik, ortaklaşalık
- müşterek tasarruf
