-
ana kent : isim Bir ülkenin veya bir bölgenin, çevresindeki yerleşim yerlerine ekonomik ve toplumsal yönlerden hâkim olan ve genellikle ülkenin başka ülkelerle olan her türlü ilişkisinin sağlandığı en önemli kenti, metropol, ana şehir
-
kentler arası : sıfat Şehirler arası
-
mantar kent : isim Nüfusu hızla artan yerleşim bölgesi
-
başkent : isim Bir devletin yönetim merkezi olan şehir, hükûmet merkezi, başşehir"Bir akşam, bu servetle başkentin en şık pavyonuna gitmişti." - Ç. Altan
-
megakent : isim Büyükşehir"Nüfus bir yandan, halk dalkavuğu politikalar öte yandan, şehri on beş milyon nüfuslu bir megakente dönüştürmüştür." - A. Boysan
-
yörekent : isim Genellikle oturma alanı niteliğinde olan, şehir merkezinden uzakta veya sınırlarına yakın yerlerde bulunan şehir yöresi, banliyö
-
kent efsanesi : isim Şehir efsanesi
-
kent soylu : sıfat Burjuva"Ne de olsa her ikisi de kent soylu, çağdaş insanlardı." - A. Kulin
-
çadır kent : isim Olağanüstü durumlarda afet bölgelerinde kurulan çadırlardan oluşan geçici yerleşim yeri
-
uydu kent : isim Ana kente bağlantılı olarak kurulan ve onun yükünü azaltmak amacıyla çevresinde oluşturulan yerleşim yeri