-
insan kurusu : sıfat Çok zayıf (kimse)
-
bilim insanı : isim Bilim adamı
-
insan bilimi : isim Antropoloji
-
insaniçincilik : isim, felsefe İnsanmerkezcilik
-
insanmerkezci : sıfat, felsefe İnsanmerkezcilik öğretisini benimseyen, insaniçinci, antroposantrist
-
insanoğlu : isim İnsan, âdemoğlu, fâni"Yaşanılanlar, görülenler ve öğrenilenler ne kadar acı olursa olsun, macera insanoğlu için büyük bir nimetti." - İ. O. Anar
-
insanüstü : sıfat İnsan gücünü ve yeteneklerini aşan, fevkalbeşer
-
insan biçimcilik : isim, felsefe İnsanın niteliklerinin başka bir varlığa, özellikle Tanrı'ya aktarılması, antropomorfizm
-
insan coğrafyası : isim, coğrafya Beşerî coğrafya
-
insan evladı : isim İyi insan, iyi kimse
-
insan hâli : isim İnsanlık hâli
-
insan müsveddesi : sıfat Bir insanda bulunması gerekli niteliklerden yoksun olan (kimse)
-
insan sarrafı : isim Adam sarrafı"İnsan sarrafı olacaksın, bileceksin adamına göre iş yapmasını, laf etmesini!" - R. Ilgaz
-
üst insan : isim Görüş, irade vb. nitelikleri yüksek, yetenek ve erdemleri herkesten üstün olan insan, dâhi"Atatürk bir üst insan örneğidir."
-
insan sözünden, hayvan yularından tutulur : "yularından tutulan hayvan başka yöne sapamadığı gibi insan da söylediği sözün dışına çıkamaz" anlamında kullanılan bir söz
-
insan yedisinde ne ise yetmişinde de odur : "kişinin çocukluğundaki huyları, özellikleri yaşlılığında da değişmez" anlamında kullanılan bir söz
-
insan kıymetini insan bilir : "bir kimsenin ne kadar değerli olduğunu ancak o kimsenin değerini ölçebilecek nitelikteki insanlar anlar" anlamında kullanılan bir söz
-
insan kendini beğenmese çatlar : "herkes kendini beğenir; bu, kendi aklını beğenmesinin sonucudur" anlamında kullanılan bir söz
-
insan insanın şeytanıdır : "uygunsuz arkadaş, insanı doğru yoldan saptırır, kötülüğe sürükler" anlamında kullanılan bir söz
-
insanın eti yenmez, derisi giyilmez, tatlı dilinden başka nesi var? : "insan kendisini ancak tatlı diliyle sevdirebilir" anlamında kullanılan bir söz
-
insanın alacası içinde, hayvanın alacası dışında : "hayvanın rengi dışındadır, bellidir ancak insanın ne düşündüğü, ne yapmak istediği kısacası içyüzü belli değildir" anlamında kullanılan bir söz
-
insan yükü (veya eti) ağırdır : "hiç kimse başka bir kimseye yük olmamalıdır" anlamında kullanılan bir söz
-
insanda akıl bırakmamak (veya koymamak) : düşünceleri karmakarışık yapmak, kararsızlığa yol açmak
-
insan doğduğu yerde değil doyduğu yerde : "insan doğduğu yeri değil geçimini sağladığı yeri yurt edinir" anlamında kullanılan bir söz
-
insan çeşit çeşit, yer damar damar : "toprağın her kesimi ayrı ayrı nitelikler taşıdığı gibi insanlar da birbirlerinden farklı özelliklere sahiptirler" anlamında kullanılan bir söz
-
insan beşer, kuldur şaşar : "kişinin zaman zaman şaşırmasını, yanılmasını hoş görmek gerekir" anlamında kullanılan bir söz
-
insan ayaktan, at tırnaktan kapar : "birçok hastalık insana ayağını üşütmesi, ata da tırnağı yoluyla gelir" anlamında kullanılan bir söz
-
insan ayağı değmemiş (veya basmamış) : içine insan girmemiş, içinde insan olmayan
-
insan eli değmemiş (veya dokunmamış) : bakımsız kalmış yer
-
insan eti yemek : birini çekiştirmek
-
insan gibi : insanlara yaraşır biçimde
-
insan gönlünün artığını söyler : "insanlar şaka yaparken içlerinden geçeni yansıtırlar" anlamında kullanılan bir söz
-
insan içine çıkmak : toplum içine karışmak, başkalarıyla ilişki kurmak
-
insan konuşa konuşa, hayvan koklaşa koklaşa : "insanlar konuşarak birbirlerini daha iyi anlarlar" anlamında kullanılan bir söz
-
insan kuş misali : uzakça bir yere gidildiğinde söylenen bir söz
-
insanın adı çıkacağına canı çıksın : "insanın haklı veya haksız yere adı bir defalık kötüye çıktı mı ondan sonra yaptıkları hep o gözle değerlendirilir" anlamında kullanılan bir söz
