-
ön hekim : isim Staj yapmak üzere hastanelerde çalışan tıp fakültelerinin altıncı sınıf öğrencileri
-
düz hekim : isim Mesleğinde uzmanlık belgesi almamış olan (kimse), pratisyen
-
hekimbaşı : isim, tarih Osmanlı Devleti'nde sarayda hekimlik görevini yürüten en kıdemli, yetkili ve padişahın özel doktoru olan kimse
-
hekimevi : isim Sağlık personelinin dinlenmek ve barınmak amacıyla kullandığı bina
-
başhekim : isim Bir hastaneyi yönetmekle görevlendirilen hekim, başdoktor, baştabip, sertabip"Babam hastaneye gidip başhekimle görüştü." - A. Kutlu
-
Lokman Hekim : özel, isim Tadı güzel olan şeyler için kullanılan Lokman Hekim'in ye dediği deyiminde geçen bir söz
-
uzman hekim : isim, tıp (***) Uzman doktor
-
veteriner hekim : isim Hayvan hastalıklarını tedavi eden uzman, veteriner, baytar
-
aile hekimi : isim Aile doktoru
-
diş hekimi : isim, tıp (***) Diş, ağız bakımıyla ve hastalıklarıyla uğraşan hekim, dişçi, diş doktoru, diş tabibi
-
ruh hekimi : isim, tıp (***) Ruh hekimliği ile uğraşan uzman
-
hekimden sorma, çekenden sor : "bir sıkıntının acısını ancak onu çeken bilir" anlamında kullanılan bir söz"Hekim hastasına ve çevresine karşı sorumludur, mesleğe ancak and içerek girebilir." - A. Erhat
