- diken
isim Bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu vb. bölümlerinde ve bazı hayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcı çıkıntılardan her biri"Gül dikeni. Kirpinin dikenleri."
- batırmak
-i, -e Bir şeyin sıvı veya yumuşak bir maddenin içine gömülmesine yol açmak, batmasını sağlamak"Yumuşak lifi alarak kurnaya batırdı." - C. Uçuk
- iğnelenmek
-e İğneleme işi yapılmak veya iğneleme işine konu olmak
- karıncalanma
isim Karıncalanmak işi"Ama bu sefer, sadece ayak uçlarında değil şakaklarında da bir karıncalanma hissetti." - E. Şafak
- karıncalanmak
nsz Bir yere, bir şey üzerine karınca üşüşmek
- sivri uç
- dikenli çalı
- diken sokmak
- hafifçe batırmak
- diken, sivri uç, iğnelenme, karıncalanma, iğnelenmek, karıncalanmak
- karıncalanmak.
