- Tanrı
isim, din b. (***) Çok tanrıcılıkta var olduğuna inanılan insanüstü varlıklardan her biri, ilah
- Tanrı
özel, isim, din b. (***) Kâinatta var olan her şeyi yaratan, koruyan, tek ve yüce varlık, Yaradan, Allah, Rab, İlah, Mevla, Halik, Hüda, Hu, Oğan"İnsanlar Tanrı rahmeti olan yağmurun yüzünü çoktan unutmuşlardı." - N. Araz
- allah
özel, isim Kâinatta var olan her şeyi yaratan, koruyan, tek ve yüce varlık, Tanrı
- put
isim Bazı ilkel toplumlarda doğaüstü güç ve etkisi olduğuna inanılan canlı veya cansız nesne, tapıncak, sanem, fetiş"Onu ben, büsbütün başka bir hayranlıkla âdeta bir puta taparcasına seviyordum." - Y. K. Karaosmanoğlu
- heykel
isim Taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu, statü"Ellerini ceketinin ceplerine sokarak amaçsız bir şekilde heykelin önünde oyalanmaya başladı." - O. Aysu
- sanem
isim Put (I)
- ilah
özel, isim, din b. (***) Tanrı
- tengri
Tarih, Göktürkler'de Tanrı. Gök tanrısı.
- Yaradan
özel, isim Tanrı
- mabut
isim, din b. (***) Kendisine tapılan varlık
- ilahlaştırmak
-i İlah durumuna veya biçimine getirmek
- tanrılaştırmak
-i Birini veya bir şeyi Tanrı diye tanımak, Tanrı yerine koymak
- Cenabı Hak
