- kurucu
sıfat Bir kurumun, bir işin kurulmasını sağlayan, müessis
- iflas etmek
bir kimse veya kuruluş için mahkeme kararıyla anaparasını yitirdiği açıklanmak, batmak"Her gün küçük tüccarlardan birisi iflasa sürükleniyordu." - N. Cumalı
- çökmek
nsz Bulunduğu düzeyden aşağı inmek, çukurlaşmak"Toprak çökmek. Yol çökmek."
- batmak
nsz Bir sıvının üstündeyken içine gömülmek"Sonra hani bir gemimiz batmıştı." - S. F. Abasıyanık
- yıkılmak
nsz Yıkma işi yapılmak veya yıkma işine konu olmak
- müessis
sıfat Kurucu
- sakatlanmak
nsz Sakat duruma gelmek"Yolda makineler sık sık sakatlanır." - R. N. Güntekin
- kurucu,
- batırmak: batmak
- başarısızlıkla sonuçlanmak
- su dolup batmak
