- bitme
isim Bitmek işi, finiş
- son
sıfat Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı"Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu." - P. Safa
- sona ermek
son bulmak"Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu." - P. Safa
- bitmek
nsz Tükenmek"Dün akşam param bitmişti." - S. F. Abasıyanık
- neticelenmek
nsz Sonuçlanmak"Bu, bir türlü neticelenmeyen maceranın artık hiç şüphesiz sonudur." - R. H. Karay
- en yüksek nokta
- doruğuna yükselmek. culmina'tion netice
- en yüksek nokta.
- en yüksek noktaya varmak
